2025-07-28 Agnieszka Duda-Wiktor

Szukam informacji o rodzinie mojego dziadka Jana Ignacenko (Ignaczenko / Ігнаценка / Игнатенко)
urodzony 11.11.1923 w Ciabutach, syn Leona i Katarzyny z domu Radyna. Miał rodzeństwo (chyba siostrę, po wojnie szukał jej przez czerwony krzyż)

w dokumentach znalazłam, że mieszkał też w Wołożynie ul. Kręta 7/8. do okupacji.

W czasie wojny był strzelcem/ułanemответить

2024-01-15 Nadezda Blizniak

Спасибоответить

2024-01-10 Nadezda Blizniak

Знатокам Доброго дня! Интересует вопрос: Новогрудское воеводство Воложинского повета
Как называлась улица в г.Воложин до 1939 года, сейчас это улица Партизанская.ответить

2024-01-15 Жданюк Елена

Улица (если ее можно так назвать) называлась Польная, т.к. дома были только с одной стороны улицы, с другой было поле.ответить

2023-12-17 Валентина Зуева

Здравствуйте!
Возможно, у кого-нибудь есть информация о фамилии Джевецкий (Drzewiecki), Мой дед проживал ли на территории Воложина Минской области - Джевецкий (Drzewiecki) Владислав 1906 г.р., из документов имеется только запись о браке с Сельской Яниной (Sielska) из МК Ивьевского костела за 1933 год и архивная справка об участии в выборах в сейм 1935 г. Приехал в Воложин в 1931 году, с 1934 года проживал там с женой и сыном, в 1937 году умер. Там же проживали его братья Йозеф и Ян.ответить

2021-07-29 Екатерина Скорынина

Ищу информацию по фамилии Валентинович. Моя тетя Валентинович Иллюзия Адольфовна, 1926 г.р., называла место, где родилась "деревней Воложник, которая переходила то Литве, то Беларуси". Предполагаю, что это Воложин.
Ее родители - Валентинович Адольф Феликсович и Юзефа Станиславовна.
Дед - Валентинович Феликс (отчество к сожалению не известно). У него и его жены Екатерины Станиславовны было 13 детей, выжили из них шестеро - Анеля Феликсовна, Петр, Мария, Адольф, Иосиф и Александр.ответить

2015-01-21 Teresa Jurska

Szukam krewnych z rodzin Bodylewiczów i Eydrygiewiczów, a także Huk. Zamieszkiwali w Starym Siole, Gustanach, Iwieńcu i Wolożynie. Slad po nich urywa się w latach trzydziestych ub.wieku. Wiem tylko tyle,że moja babcia Łucja Bodylewicz z domu Eydrygiewicz zmarła 5.07.1934 i została pochowana w Wolozynie. Miała dwóch braci Bronisława i Michała Eydrygiewiczów. Ze strony Bodylewiczów byl mój dziadek Szymon, mąż Łucji,którego losy znam,ale nic nie wiem o jego siostrze Wandzie i jego rodzicach też Szymonie i matce Marii z domu Huk.

2014-10-12 Zbigniew Wołocznik

"Kurier Wileński" nr 23 z dnia 29.01.1928 r.zamieścił informację o działalności Związku Strzeleckiego na terenie powiatu wołożyńskiego.

Kronika Wołożyńska
- Rozwój Związku Strzeleckiego.
Strzelec na tutejszym terenie nie przejawiał do niedawna żadnej działalności. Z chwilą jednak przydzielenia tu obecnego komendanta obwodu Związku Strzeleckiego na powiat wołożyński pana Bolesława Kwiatkowski ego, praca zaczyna się posuwać raźno naprzód. W ciągu bowiem niespełna 3 miesięcy powstało już 6 oddziałów : 1 ) Wiszniewo – miasto, 2)Wiszniewo osada, 3) Iwieniec, 4) Ługamowicze, 5) Wołożyn , 6) Zabrzezie.
Strzelec kładzie specjalny nacisk na pracę kulturalno – oświatową. Przy każdym więc oddziale uruchomiane są referaty kulturalno – oświatowe, które prowadzą kursy dla dorosłych, na których wykłady odbywają się 3 razy w tygodniu.
ответить

2014-04-10 Zbigniew Wołocznik

Nasz Przyjaciel Nr 25 z 1933. znalazłem informację o ks. Antonim Udalskim.

Wołożyn

Młodzież tutejsza, zorganizowana w Stowarzyszeniu Młodzieży Polskiej, pod czujnym okiem swego Protektora księdza Antoniego Udalskiego pracowała dzielnie, chociaż dotychczasową swą pracę ograniczała do zebrań i obchodów wewnątrz ”Ogniska”. Potrzeba jednak zdobycia grosza i chęć publicznego okazania swego istnienia zmusiła do pomyślenia o przedstawieniu.
Podobno mądrzy ludzie twierdzą, że pierwsze wrażenie jest decydujące. Nie łatwą jest jednak rzeczą wywołanie przychylnego wrażenia u obywateli sławetnego grodu Wołożyna, którzy w swych murach goszczą niemal co tydzień objazdowe teatry ukraińskie, rosyjskie., Redutę, a raz widocznie przez omyłkę spadła nawet gwiazda polskiego ekranu - Smosarska. Pomimo to odważnie zabrano się do dzieła i przy łaskawej pomocy Pana Starosty K. Łyszczykowskiego przygotowano 4-ro aktową komedię pod tytułem "Pan Chciwski, czyli skąpy dwa razy traci " do tego stopnia, te odkładane z niezwykłą skrupulatnością z tygodnia na tydzień, aż do dnia 25 maja przedstawienie doszło do skutku.
Wykonawcą ról w osobach druhen: Bobrykówny, Korzeniewskiej, Jaroszewiczówny, Moczulskiej, Bitelówny i druhów : Koczana, Buraczewskiego, Antosiewicza i Kosowskiego doskonałą swą grą już przy pierwszym występie podbił nie tylko serca, ale nawet i ... kieszenie widzów (przeszło 70 złotych w kasie).

Osiągnąwszy taki rezultat, młodzież zebrała tyle śmiałości , że odważyła się na wycieczkę do odległego o 20 kilometrów Wiszniewa i tam odegrała 28 maja powtórnie. Sukces wewnętrzno-techniczny przedstawienia w obu wypadkach zawdzięczać należy panu Lewandowskiemu, który wybitne swoje zdolności organizacyjno-reżyserskie był łaskaw ofiarować Stowarzyszeniu za co Mu tą drogą składamy serdeczne "Bóg zapłać", zaś młodzieży Stowarzyszonej za jej trud i chęć pracy "Cześć".

"jot-em-ski "ответить