Chernevo — village in Łahojsk district Minsk region of the Republic of Belarus.
Information presented on the Radzima.net: 
Catholic parish to which the village Chernevo belonged at the beginning of the 20th century;
metrical books of the Catholic parish on births, marriages and deaths (with indication of years, fund, inventory and archive where parish registers kept);
Location of the village Chernevo
— geographic coordinates and depiction of the village Chernevo on early-20th-century detailed maps, modern maps, and satellite imagery (Google Maps). Administrative affiliation of the village Chernevo
— the administrative-territorial units to which the settlement belonged in different historical periods:— Russian Empire (1870-1910s), — BSSR (1924-1926), — Republic of Belarus (as of 2017); Catholic parish to which the village Chernevo belonged at the beginning of the 20th century;
metrical books of the Catholic parish on births, marriages and deaths (with indication of years, fund, inventory and archive where parish registers kept);
This information is available for registered users with a Premium plan.
Add the message
Messages:
ТАТАРЫ ЧАРНЯЎСКІЯ
Людзей цікавяць, як у татар Лагойшчыны з'явілася прозвішча Чарняўскія.
Паспрабуем заглянуць у далёкае мінулае і разабрацца з гэтым пытаннем.
Цікава, але татары атрымалі сваё прозвішча Чарняўскія не ад назвы рода, а ад назвы мясцовасці, дзе іх пасялілі, а гэта мясцовасць незвычайная.
Але пачнем з таго, што татар Лагойшчыны мы раздзелім умоўна на тры групы.
1. Пушчанскія татары - татары, якіх пасялілі ў вялікай пушчы, уздоўж дарогі, якая ішла са старажытнага Лагожска да Плешчаніц.
2. Запушчанскія татары - татары, якіх пасялілі ў вялікай варонцы, якая цягнецца больш як на 15 кіламетраў.
3. Загор'еўскія татары - татары, якіх пасялілі за валам варонкі, а гэта селы: Загор'е, Сялец, Гарадзішча, Заельнікі.
На Лагойшчыне, якая лічылася вотчыннымі землямі вялікіх князёў, татары Тахтамыша як бы "асядлалі" ўсе асноўныя дарогі, якія ішлі цераз гэту мясцовасць. Патрэбна памятаць, што тут праходзіў і гандлёвы шлях з балтыйскага басейна ў чарнаморскі. У тыя часы гэтыя вялікія варонкі былі мелкаводнымі азёрамі, гэта намнога пазней яны ператварыліся ў балоты.
Калі ўявіць, што мы плывём па рацэ Дзьвіноса, потым пераходзім у раку Грамніца, то мы апынемся ў мелкаводным возеры, дыяметр якога каля 10 кіламетраў, якое знаходзіцца на месцы меншай варонкі. По ім мы ідзём да пасялення Старое Чэрнева. Тут ёсць затока, дзе лодкі можна аставіць на нейкі час, не баючыся буры.
Цераз перашыек паміж варонкамі праходзіў так званы "Шлях Чарняцоў". Калісьці жрацы друіды хадзілі ў асноўным у чорным адзенні, таму такая назва. Пазней і прыхільнікі багіні Цёці ім карысталіся. Напэўна ў яе гонар і невялікую раку Чарніца (Чэрнеўка) назвалі. Таму што багіню ведаюць і пад такімі імёнамі, як Чарніца, Мамо, Макаш.
Рака Чарніца праходзіць каля Краснага Бора (Ідалінскі Лес) і ўпадае ў раку Айна (Гайна). Красны Бор быў культавыы комплексам яшчэ ў часы Вялікага Гіцура, а гэта недзе будзе чацьвертае стагоддзе, калі нашы землі ўваходзілі ў склад імперыі готаў.
Так што, калі перацягнуць лодку цераз перашыек па "Шляху Чарняцоў", то мы апынемся ў рацэ Чарніца. а па ёй пападаем у Айну (Гайну) і далей ідзём на поўдзень.
Дык вось Вялікі князь Вітаўт папрасіў татарскага князя Туган-бея, каб той падабраў групу татар, якія будуць ахоўваць гэты "Шлях Чарняцоў", гэту перавалку з аднаго воднага басейна ў другі. Праўда акрамя ўсяго гэтага татары павінны былі ўмець рамантаваць лодкі, а калі спатрэбіцца, то і зрабіць новую. Зразумела, што для кумыкаў праблем з лодкамі не было, яны на сваёй радзіме значную частку ежы здабывалі ў водах Касьпія.
Так што як паўстала пытанне, каб увесці ў зварот прозвішчы, то і з'явілася прозвішча Чарняўскія ад назвы пасялення - Чэрнева.
Вось так я бачу ўзнікненне прозвішча - Чарняўскія.
reply
