Забялышын - аграгарадок ў Хоцімскім раёне Магілёўскай вобласці Рэспублікі Беларусь.
Для гэтага населенага пункта на сайце Radzima.net ёсць наступныя даныя:
геаграфічныя каардынаты мясцовасці і размяшчэнне аграгарадка Забялышын на падрабязнай старой мапе пачатку ХХ стагоддзя і сучасных мапах, а таксама на саталітарных здымках Google Maps - Google Мапы;
- адміністрацыйна-тэрытарыяльная прыналежнасць у складзе Расійскай імперыі (1900-я), Рэспублікі Беларусь (2017);
- праваслаўны прыход, да якога адносілася/адносіўся аграгарадок Забялышын на пачатку ХХ стагоддзя;
Гэта інфармацыя даступна для зарэгістраваных удзельнікаў з Premium планам.
Пакінуць паведамленне
Паведамленні:
Za Bułharyna wyszła za mąż jedna z córek Łappy (miał 8 córek). Mój Pradziadek wspomina o Bułharynach w swoim pamiętniku.
Oto ten fragment: Dalej – Zabiełyszyn (5km), był tu najbliższy ( do 1863 r ) kościół. Po sekwestrze majątku należącego do Bułharynów i konfiskacie kościoła, budynek został rozebrany i przeniesiony na inne miejsce już jako cerkiew.. Mimo wszystko uszanowano liczne groby polskie, i aby nie usuwać je z sąsiedztwa cerkwi, zadecydowano przeniesienie budynku. Przy rozbiórce byłego kościoła znaleziono w podziemiach prochy- prawdopodobnie fundatora – w kontuszu i z szablą !
Na obszernym placu pokościelnym stały liczne grobowce i pomniki murowane, niektóre w kształcie kopulastych renesansowych kaplic – najbliższe ziemian - Bułharynów, Surynów i innych. Były tez groby rodziny mojej Matki z domu Pulikowskiej – Pirohowskich, Kamionków, Podobiedów, Chodorowiczów, i innych.
Zapomniany cmentarz nie miał ogrodzenia ani opieki – resztki starych lip i wierzb plączących niszczyły kozy z pobliskiego miasteczka, ludzie zaś, skracając drogę, tratowali mogiły nasze. Nie mogłem się pogodzić z tym brakiem pietyzmu dla resztek przeszłości polskiej , poruszyłem więc sprawę zabezpieczenia cmentarza w gronie najbliższych obywateli. Zebrałem potrzebną kwotę potrzebna na wykonanie głębokiego rowu i opłotowanie i przystąpiłem do pracy. Za chwilę przychodzi pop (sąsiad) i mówi:
- Po co te wydatki, pozwólcie mi zasadzić tu sad, a ja własnym kosztem zrobię ogrodzenie” Poderwała mnie ta zachłanność.
- grobów naszych na zaoranie i mierzwienie nie damy – itp. odpowiedziałem . Pop odszedł z kwitkiem
W parę dni potem, pod nowa bramę cmentarną, zajeżdża chłopskim wózkiem jakiś siwy staruszek. Wszedł na cmentarz, rozejrzał się dookoła, zbliżył się do kaplicy grobu Bułharynów i ukląkł. Zatopił się w modlitwie, a może w myślach o jakże innej przeszłości.....
Wkrótce na cmentarz przyszedł lokaj obecnego właściciela dworu (fon – Gimbenote) i z polecenia dziedziczki prosi o wstąpienie do pałacu. Staruszek odmawia...
Wówczas pani Olga Konstantinowna zajeżdża czwórką koni i zaprasza osobiście.
Na nic. Był to Bułharyn – ostatni dziedzic Zabiełyszyna, który po 40 kilku latach wygnania przyjechał na groby rodzinne. Chciał jednak zaoszczędzić sobie przykrości oglądania rodzinnych kątów, które były w ręku „obrusitieli”. Odmówił tez przyjęcia koni i powozu na drogę powrotną , odjechał tym samym wózkiem chłopskim, którym przyjechał. Niestety, nie byłem obecny w tym czasie w Zabiełyszynie.
адказаць
Разыскиваю информацию о своих предках - Булгариных.До 1863г.в Климовецком уезде Могилёвской губернии имел имение "Забълишинъ" Иосиф Булгарин. За участие в Польском восстании 1863г. имение было конфисковано, а Иосифа отправили на каторгу в Сибирь, в Забайкалье на Троицкий соленоваренный завод, где отбыл 10лет.Затем его в 1874г.отправили под надзор полиции в Якутскую губернию.О дальнейшей его судьбе ничего не известно.Я пытаюсь выяснить,имеет ли к моим Булгариным отношение Иосиф. У него был родной брат Павел.Как Булгарины попали в Сибирь? Я только хочу знать свою родословную. адказаць
