Сліжына - вёска ў Лагойскім раёне Мінскай вобласці Рэспублікі Беларусь.
Для гэтага населенага пункта на сайце Radzima.net ёсць наступныя даныя:
- геаграфічныя каардынаты мясцовасці і размяшчэнне вёскі Сліжына на падрабязнай старой мапе пачатку ХХ стагоддзя і сучасных мапах, а таксама на саталітарных здымках Google Maps - Google Мапы;
- адміністрацыйна-тэрытарыяльная прыналежнасць у складзе Расійскай імперыі, БССР (1924-1926), Рэспублікі Беларусь (2017);
- праваслаўны прыход, да якога адносілася/адносіўся вёска Сліжына на пачатку ХХ стагоддзя;
- за якія гады захаваліся метрычныя кнігі аб народжаных, уступаючых у шлюб і памерлых дадзенага прыходу;
- № фонду, вопісу, і адрас архіву, ў якім захоўваюцца метрычныя кнігі;
- імя ўладальніка і назва маёнтка, да якога належыла мясцовасць у сярэдзіне XIX стагоддзя;
Гэта інфармацыя даступна для зарэгістраваных удзельнікаў з Premium планам.
Пакінуць паведамленне
Паведамленні:
Каля трыдцаці гадоў назад давялося пачуць ад аднаго пажылога чалавека расказ пра тое, што ў вёсцы Сліжына ў далёкія часы жылі продкі Якуба Ясінскага. Ён быў адным з кіраўнікоў нацыянальна-вызваленчага паўстання ў 1794 г. на тэрыторыі Вялікага княства Літоўскага. Інжынер-палкоўнік і паэт, у той час ён быў многім вядомы. Шкада, што ў наш час аб ім мала хто ведае. 25 чэрвеня 1794 года паўстанцкае войска пад мястэчкам Солы пацярпела паражэнне. Тры корпусы пад камандаванням Я. Ясінскага, Ф. Сапегі, А. Хлявінскага і палкі на чале з палкоўнікамі (па паходжанню яны былі татарамі) Ю. Беляком, М. Кіркорам, М. Бараноўскім, Ахматовічам былі разбіты і з баямі адступалі да Варшавы. У дваіх палкоўнікаў: Мустафы Бараноўскага і Юзефа Беляка ,,карані,, былі на Лагойшчыне. У лістападзе 1794 года пры абароне Варшавы інжынер-палкоўнік Якуб Ясінскі ў узросце 33 гадоў і загінуў.
Магчыма, што продкі Якуба Ясінскага і на самой справе маглі жыць у Сліжына. У кнізе ,,Памяць,, Лагойскага раёна ёсць цікавыя звесткі, якія магчыма могуць быць доказам гэтага.
У 1560 г. упамінаецца, што ў маёнтку Сліжын мелі невялікія надзелы ,,гаспадарскія баяры Гайненскага староства,, , гэта Васіль Мацеевіч, Яўцюх Дзмітрыевіч, Іван Акуліч і Герасім Станкавіч. У 1560 годзе адбываецца размежаванне маёнтка Сліжын з Гайненскім староствам. Упамінаюцца памежныя сёлы Жылічы, Якубавічы, Альфяровічы. З надзеламі, раней пералічаных, баяр межавалі ўладанні пана Юхны і пана Рыгора Ясінскага. Яны названы ,,зямянамі гаспадарскімі гайненскімі,,. У 1561 годзе Рыгор Ясінскі атрымаў пацвярджальны прывілей ад вялікага князя, у якім гаворыцца, што гэты маёнтак быў набыты яго дзедам, Цішай (Ціханам) Ясінскім у 1471 годзе ў літоўскага пана Якуба Рылавіча.
Як бачым, то легенды пра тое, што продкі Якуба Ясінскага жылі ў Сліжыне, з'явіліся не пустым месцы. Пазней Ясінскія, як людзі ваеннаслужылыя (зямяне гаспадарскія) маглі быць пераведзены і ў іншае месца.адказаць
Вёска Сліжына знаходзіцца недалёка ад вадападзела. Рака Сліжанка, якая цячэ цераз вёску, нясе свае воды ў Балтыйскае мора. Раку ўтвараюць некалькі ручаёў. У самой рэчцы і ў ручаях водзіцца невялікая рыбка даўжынёю да 15 см., якую называюць сліжом таму, што ён вельмі слізкі і яго цяжка ўтрымаць у руках. У іншых месцах гэту рыбку называюць гальцом. Гэта рыба любіць чыстую і халодную ваду і таму ў многіх месцах знікла, хаця гадоў сорак назад яе было шмат у любым ручаі альбо рэчцы. Дык вось ад гэтай рыбкі, якую называюць сліжом, і пайшлі назвы рэчкі Сліжанка і вёскі Сліжына. Напэўна ў далёкія часы тут сліжоў было шмат, а таму людзям зімой і летам без асобых цяжкасцяў можна было здабыць сабе ежу. Паселішча ў гэтым месцы з\\\'явілася прыблізна ў 8-9 стагодзі, калі шло рассяленне крывічоў. Ёсць каля вёскі Сліжына і старажытнае гарадзішча, але яго вельмі пашкодзілі, калі ў 30-х гадах мінулага стагоддзя будавалі Янушкаўскі ўмацаваны раён. На гарадзішчы быў пабудаваны адзін з дотаў. Яго немцы ўзарвалі ў 1942 годзе. Вёска мае і вельмі старую вуліцу, якая вузкая і разлічана на тое, каб размінуліся дзве павозкі. Сумна, але вёска вымірае, як і сотні іншых вёсак. адказаць
