Грышаны — вёска ў Аршанскім раёне Віцебскай вобласці Рэспублікі Беларусь.
Звесткі, прадстаўленыя на сайце Radzima.net: 
Праваслаўны прыход, да якога адносілася/адносіўся вёска Грышаны на пачатку ХХ стагоддзя;
метрычныя кнігі праваслаўнага прыходу аб народжаных, шлюбах і смерцях (з указаннем гадоў, фонду, вопісу і архіва, у якім яны захоўваюцца);
Дзе знаходзіцца вёска Грышаны
— геаграфічныя каардынаты і размяшчэнне вёскі Грышаны на старых падрабязных картах пачатку ХХ стагоддзя, на сучасных картах, а таксама на спадарожнікавых здымках (Google Maps) Адміністрацыйная прыналежнасць вёскі Грышаны
— у якія адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінкі населены пункт уваходзіў у розныя гістарычныя перыяды:— Расійская імперыя (1870-1910-я), — Рэспубліка Беларусь (станам на 2017 год); Праваслаўны прыход, да якога адносілася/адносіўся вёска Грышаны на пачатку ХХ стагоддзя;
метрычныя кнігі праваслаўнага прыходу аб народжаных, шлюбах і смерцях (з указаннем гадоў, фонду, вопісу і архіва, у якім яны захоўваюцца);
Гэта інфармацыя даступная для зарэгістраваных удзельнікаў з Premium-планам.
Пакінуць паведамленне
Паведамленні:
Как известно, после воссоединения восточных земель Беларуси с Россией начали сооружаться крупные дороги. В 30-50-х годах 19 в. строилась одна из первых и наиболее важных транспортных артерий - шоссе Петербург - Киев. Прошла она и по территории Оршанщины. Вдоль новой дороги возникали многочисленные постоялые дворы, а также почтовые станции, 37 зданий которых до настоящего времени сохранилось в пределах республики. На Оршанщине, кроме Гришанов, почтовую станцию можно увидеть в Застенках, Погребенке. Привлекают внимание литые чугунные кронштейны с замысловатой вязью над входами. Сохранились кирпичные ограды станций и их значительно реконструированные хозяйственные постройки.
У почтовых станций невольно всплывают в памяти события пушкинского "Станционного смотрителя". Кстати, есть предположения, что именно предшественница такой станции (они известны в Беларуси с начала 18 в. ) вдохновила А. С. Пушкина на написание повести, когда в 1820 г. он проезжал по бывшему "Екатерининскому шляху" в свою южную ссылку.. .
