Kleck - town in Klecak district Minsk region of the Republic of Belarus.
There are the following data for this settlement on the Radzima.net website:
geographical coordinates and location of town Kleck on the detailed map of the beginning of the XXth century and modern maps, as well as on satellite images from the Google Maps;
- administrative-territorial belonging in the Russian Empire at the beginning of the XXth century, in Poland (1920-1939)in the Republic of Belarus (2017);
- name of the Orthodox parish to which belonged town Kleck at the beginning of the XXth century
what years the Metric books about the born, married and dead of this parish have survived;
- The fund number, the inventory, and the address of the Archive in which the metric books are stored;
- name of the Catholic parish to which belonged town Kleck at the beginning of the XXth century
- the name of the owner and the name of the landed property to which the area belonged in the middle of the XIX century
This information is available for registered users with a Premium plan.
Add the message
Messages:
Wielebny Księże Proboszczu. Mam wielką prośbę. Brat mojej mamy Dorożyński Antoni syn Adama poszedł na wojnę fińsko-rosyjską prawdopodobnie w 1939 roku.Przed wojną mieszkał w Klecku. Do tej pory nie ma o nim żadnych wiadomości. Sadzę, że zginął. Z nieoficjalnej informacji się dowiedziałem, że jego nazwisko jest na pomniku żołnierzy radzieckich w Klecku. Pomnik jest na Placu Majakowskiego. Uprzejmie proszę o sprawdzenie i jeśli jest to przesłanie e-mailem mi zdjęcia.
Włodzimierz Karaczun Przewodnik po katedrze gnieźnieńskiej i Szlaku Piastowskim.reply
Äîáðûé âå÷åð ìîæåò ýòî îí . Äîðîæèíñêèé Àíòîí Àäàìîâè÷Cîñòîèò èç 5 äîêóìåíòîâ
Ãâ. ñåðæàíò, __.__.1920 Áåëîðóññêàÿ ÑÑÐ, Ìèíñêàÿ îáë., Õîãîëüñêèé ð-í, Ìåñòî ñëóæáû: 195 àï, 195 ãâ. àï 91 ãâ. ñä
24.02.1945 , Ãîñïèòàëü ÝÃ 3892 https://pamyat-naroda.ru/heroes/person-hero82062361/?backurl=%2Fheroes%2F%3Fadv_search%3Dy%26last_name%3D%D0%94%D0%BE%D1%80%D0%BE%D0%B6%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%26first_name%3D%D0%90%D0%BD%D1%82%D0%BE%D0%BD%26middle_name%3D%D0%90%D0%B4%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87%26date_birth_from%3D%26static_hash%3D52ccc21c29e3d1d849cef6b165763304v7%26data_vibitiya_period%3Don%26group%3Dall%26types%3Dpamyat_commander%3Anagrady_nagrad_doc%3Anagrady_uchet_kartoteka%3Anagrady_ubilein_kartoteka%3Apdv_kart_in%3Apdv_kart_in_inostranec%3Apamyat_voenkomat%3Apotery_vpp%3Apamyat_zsp_parts%3Akld_ran%3Akld_bolezn%3Akld_polit%3Akld_upk%3Akld_vmf%3Apotery_doneseniya_o_poteryah%3Apotery_gospitali%3Apotery_utochenie_poter%3Apotery_spiski_zahoroneniy%3Apotery_voennoplen%3Apotery_iskluchenie_iz_spiskov%3Apotery_kartoteki%3Apotery_rvk_extra%3Apotery_isp_extra%3Asame_doroga%26page%3D1%26grouppersons%3D1&search_view_id=podvigchelovek_nagrazhdenie32168609reply
Mój dziadek Łukasik Adam prowadził przed wojną zakład fotograficzny w Klecku. Zesłany z całą rodziną tj. żona Emilia z Sokolatycz z 2 córkami- Kazachstan a dziadek na Archangielsk. Szczęśliwie przeżyli i jako repatrianci do końca życia zamieszkali w Trzebiatowie woj. Zachodniopomorskiereply
Dyżury Instruktora Powiatowego Związku Młodej Wsi w Klecku 1937 r.
W związku z rozwojem pracy Kół Młodej Wsi i Przysposobienia Rolniczego w celu ułatwienia młodzieży samodzielnej pracy i bliższego kontaktu z zespołami w terenie referent przysposobienia rolniczego i instruktor młodzieży kolega Bolesław Sobota jeden raz w miesiącu (co drugi poniedziałek po pierwszym dniu każdego miesiąca) będzie dyżurował w mieście Klecku w lokalu Banku Ludowego.
Kolega Bogdan Sobota będzie udzielał porad w sprawach Kół Młodej Wsi , Przysposobienia Rolniczego oraz ogrodnictwa i pszczelarstwa.
Na podstawie: SIEW MŁODEJ WSI- ziemi nowogródzkiej nr 1 z 1937r.
reply
Towarzystwo Wkładowo – Pożyczkowe w Klecku 1883
Od 10 miesięcy nie bank (choć ludność tak go nazywa), lecz wkładowo – zaliczkowa kasa klecka, założona za pozwoleniem pana ministra skarbu, pomyślnie się rozwijać poczyna. Z przednoworocznego sprawozdania na ogólnem zebraniu 20 grudnia bieżącego roku, jawnem się okazało, że nie tylko posiadacze niemcy, drobni miasteczkowi handlarze, ale nawet i włościanie, zaczynają nabierać zaufania do tej , dotąd nieznanej w naszych stronach , prowincjonalnej kredytowej instytucji. Zjawiają się włościanie, pragnący sami zostać członkami stowarzyszenia, inni robią wkłady ze swych oszczędności, a inni znowu zaciągają pożyczki w gospodarczo – przemysłowe przedsiębiorstwa. Wkładowo – zaliczkowa kasa klecka liczy obecnie 45 członków. Rezultaty dla założycieli stowarzyszenia , w pierwszym roku istnienia tej instytucji, nie były materialnie pomyślne, bo zamiast procentów od zakładowego kapitału , sprawozdanie zarządu wykazało deficyt, wynikły z nadzwyczajnych jednorazowych wydatków, na wyrestaurowanie najętego mieszkania, kupno ogniotrwałej kasy, skromnego umeblowania i zaprowadzenia sprzętów kancelaryjnych. Członkowie wszakże na ogólnem zebraniu jednogłośnie upoważnili radę nadzorcza do zatwierdzenia sprawozdania i chętnie, bez żadnej opozycji, pokryli deficyt, zresztą przewidziany przy założeniu kasy; przeświadczenie , że instytucja , pomimo tak krótkiego istnienia swego, już dobry wpływ moralny na okolicę wywarła. Dodać muszę, że liczba członków znacznie byłaby już zwiększoną, lecz rada nadzorcza i zarządzający kasą, przypuszczeniu nieuniknionego na początku deficytu, nie chcąc zrażać mniej inteligentnych wymaganiem dopłaty, zamiast odsetków od zakładowego kapitału, z wielką oględnością nowych członków przyjmowali. Nie należąc ani do zarządu, ani do rady nadzorczej, mam prawo oddać słuszność zasłudze inicjatorów stowarzyszenia, bo głównie mieli na celu nie wysokie odsetki od zakładowego kapitału, lecz tylko ożywienie drobnego handlu w okolicy i uwolnienie potrzebujących krótko- trwałego kredytu od wyzyskiwani lichwiarskich.
K.Cz.
KRAJ Nr 3, Petersburg dnia 16(23) stycznia 1883r.
reply
Śmiertelny wypadek Komendanta Policji w Klecku 1924
Kleck. W ubiegły piątek, 15-go komendant posterunku Policji Państwowej w Klecku przewodnik Władysław Grzelak jechał konno przez miasto . Na roku ulicy nagle wyszło kilka krów, koń się spłoszył, a przodownik Grzelak spadł na bruk, zabijając się na miejscu . Ciało zostało przewiezione do Nieświeża, gdzie w niedzielę wieczorem odbyła się eksportacja zwłok z kostnicy do kościoła . Tłumy publiczności uczestniczyły w smutnym obrządku.
Dzwonnik nr 10, Wilno 31.08.1924
reply
Åãî Ïðåâîñõîäèòåëüñòâó
Ãîñïîäèíó Ìèíñêîìó Ãóáåðíàòîðó
Ïîìåùèêà Ñëóöêîãî óåçäà
Ýäóàðäà Àäàìîâè÷à Âîéíèëîâè÷à
Ïðîøåíèå
Æåëàÿ îñíîâàòü â Ñëóöêîì óåçäå Êëåöêîå Ññóäî-ñáåðåãàòåëüíîå Òîâàðèùåñòâî èìåþ ïðåäñòàâèòü íà áëàãîóâàæåíèå Âàøåãî Ïðåâîñõîäèòåëüñòâà óñòàâà ñåãî Òîâàðèùåñòâà è ïðîøåíèå íà èìÿ Åãî Âûñîêîïðåâîñõîäèòåëüñòâà Ìèíèñòðà Ôèíàíñîâ, ñíàáæàÿ òðåáóåìûì êîëè÷åñòâîì ïîäïèñåé è ïðîñüáîþ äàòü íàäëåæàùèé õîä ñåìó äåëó.
1881 ãîäà Ìàðòà 7-îãî äíÿ Ý. À. Âîéíèëîâè÷reply
Towarzystwo Wkładowo – Pożyczkowe w Klecku 1884
Ze Słuckiego piszą do nas: w Numerze 10 „KRAJU” z roku 1884r. korespondent pisząc o naszym Towarzystwie Pożyczkowo - Wkładowym w Klecku, w kilku wyrazach scharakteryzował odbyte na ogólnym zebraniu debaty. Pobieżnie i błędnie traktowanie opozycji wymaga tutaj sprostowania. Na wspomnianym zebraniu prezes Kredytowego Towarzystwa wniósł, aby podniesiono stopę procentową opłacaną od wkładów z 5 do 6 procent motywując , iż w ten sposób zwiększy się obrotowy kapitał i da się możność podniesienia zysku biednym, wnoszącym swoje oszczędności. Oponenci w liczbie trzech sądzili, że zwiększanie kapitału przy małym jego początkowo obrocie niepotrzebnie obciąży Towarzystwo. Dalej powiedziano, że jeśli Towarzystwo może robić ulgi, to winno zacząć od obniżenia 10 procent stopy od pożyczek, gdyż właśnie pożyczający zasługuje na względy będąc najbiedniejszym i niosąc często ciężar deficytu, rozkładający się nie według wysokości udziałów, lecz ich liczby. To wynagradza dotąd dywidenda, której nie można właśnie dlatego zmniejszać. Rzecz prosta, że procent od 100 udziałów nikogo nie wzbogaci, lecz dla biedaków zaciągających pożyczkę każdy procent dywidendy jest drogim. Stąd też nikt nie protestował przeciw humanitarnemu kierunkowi instytucji, lecz oponenci zalecali, aby Towarzystwo Kredytowe jako stowarzyszenie finansowe nie zapomniało o rachunku, faworyzując pewną część ze szkodą większości, A.S.
Źródło: KRAJ nr 17 Petersburg dnia 22 kwietnia (4 maja) 1884r.
reply
Towarzystwo Wkładowo – Zaliczkowe w Klecku
W Klecku, małem miasteczku Guberni Mińskiej istnieje od lat kilku Towarzystwo Wkładowo- Zaliczkowe, związane z początkowania inteligencji tamecznej. Towarzystwo w Klecku, ma obroty około 80.000 rubli srebrnych i stanowi prawdziwą pomoc dla uboższej ludności.
Źródło: Tygodnik powszechny nr 17 Warszawa , dnia 26.04.1885r.
reply
Klecka Chrześcijańska Kasa Bezprocentowego Kredytu, z siedzibą w Klecku
Na zasadzie postanowienia Wojewody Nowogródzkiego z dnia 5 listopada 1938 roku Nr PN. VIII. 1, wciągnięto w dniu 28 grudnia 1938 r. do rejestru stowarzyszeń i związków Nowogródzkiego Urzędu Wojewódzkiego pod Nr P. B. 605/R stowarzyszenie pod nazwą: Klecka Chrześcijańska Kasa Bezprocentowego Kredytu, z siedzibą w Klecku.
Teren działalności; m. Kleck, oraz gminy: hrycewicka, klecka, siniawska i zaostrowiecka, pow. nieświeskiego.
Cel stowarzyszenia: popieranie inicjatywy gospodarczej ubogiej ludności polskiej i niesienie jej pomocy materialnej.
Środki działania w formie: udzielania bezprocentowych pożyczek na zakładanie, bądź podtrzymywanie prowadzonych warsztatów pracy zarobkowej, pomocy przy wyszukiwaniu pracy zarobkowej, porad fachowych swym członkom, wreszcie organizowanie imprez dochodowych na cele Stowarzyszenia.
Imiona i nazwiska założycieli: Olgierd Jeleński, Adam Szarkowski, ks. Tadeusz Grzesiak, Bonifacy Cieślak, Leopold Grabowski, Bronisław Sielicki, Franciszek Witkowski, Bazyli Dziejko, Jan Wołejnis, Franciszek Brodziński, Lucjan Wodopian, Bronisław Górski. Bolesław Matusewicz, Józef Mokrecki, Edward Jeleński.
Czas trwania stowarzyszenia: Nieograniczony.
32-kg
Źródło "MONITOR POLSKI" DZIENNIK URZĘDOWY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ.WYCHODZI CODZIENNIE Z WYJĄTKIEM NIEDZIEL I ŚWIĄT.
Nr 8. Warszawa, Środa, 11 stycznia 1939 roku. reply
ŻYCIE NOWOGRÓDZKIE nr 175 Nowogródek dnia 31.07.1930r
Nieśwież i Kleck dają przykład godny naśladowania
Wybory do rad miejskich w Nieświeżu i Klecku
Nieśwież (korespondencja własna). W Nieświeżu i Klecku wyborów do rad miejskich nie było zupełnie.
Ludność miejska w zrozumieniu szkodliwości i demagogii partyjnej przyszła do przekonania, że wybory przez głosowanie nie dadzą porządnych rezultatów, po przeprowadzeniu pertraktacji z poszczególnymi ugrupowaniami uformowała się w Nieświeżu , tak i w Klecku jedna lista wyborcza , którą w przepisanym terminie złożono do władz nadzorczych.
W związku z tym w skład Rady Miejskiej w Nieświeżu weszli: 1. Genadjusz Szymanowski- bankowiec, 2. Joel Rozowski – kupiec, 3.Mieczysław Kraszewski- rolnik, 4. Nota Szlomowicz – kupiec, 5.Michał Bułhak – rzemieślnik, 6.Piachus Bomsztajn – lekarz dentysta, 7.Aleksander Krukowski – rolnik, 8.Nachman Kagan – dentysta, 9.Zygmunt Domański redaktor Wspólnej Sprawy, 10. Aron Goldin – kupiec, 11Józef Drozdowicz – rolnik, 12.Mojżesz Michał Baszynkiewicz – kupiec, 13. Julia Kuroczycka -nauczycielka, Benjamin Jewielewski – buchalter, 15.Józef Doboszyński – rolnik, 16. Judel Lejba Ajzenbund – bez zajęcia, 17.BazyliDomaszewicz – przemysłowiec, 18. Benjamin Fraubut – nauczyciel, 19.Jan Piściejko – rolnik, 20.Morduch Mendelewicz – kupiec, 21. Piotr Półrola – handlowiec, 22. Owsiej Krawiec – kupiec, 23. Kazimierz Zdalewicz – rolnik, 24. Mowsza Aron Szkolnik – krawiec.
W skład Rady Miejskiej w Klecku weszli: 1. Aizyk Kacew – handlowiec, 2. Borys Długacz – lekarz dentysta, 3. Muszkat Marian – lekarz, 4.Icko Lejba Miller – fotograf, 5. Giersson Liser – handlowiec, 6. Nachnon Ogólnik – handlowiec, 7. Zelik Kapusta – krawiec, 8. Mowsza Frejdkies – handlowiec, 9. Berko Manier – handlowiec, 10. Wolf Turbowicz – robotnik, 11. Chaim Lifszyc – handlowiec, 12. Mowsza Domnicz- handlowiec, 13.Mowsza Nicberg – handlowiec, 14. Mowsza Gawsze – przemysłowiec, 15. Jankiel Chajet – krawiec, 16.Maksymiljan Ebel – piekarz, 17. Dawid Gabrjel – pachciarz, 18. Józef Słowiński – urzędnik, 19.Adam Aleksandrowicz – rolnik, 20. Jan Czybiński – organista, 21Józef Pankratowicz – rolnik, 22. Arsenjusz Popowicz – rolnik, 23. Jan Jarmoliński - szewc, 24. Aleksander Sidorowicz – rolnik.
reply
Będziemy Latać ! Apel korpusu garnizonu KOP Kleck.
Nawiązując do artykułu pana Wacława Szmagiera umieszczonego w WIARUSIE nr 7/35 podoficerowie garnizonu Kleck, mając przed sobą do zrealizowania tak doniosły cel, jak podniesienie rozwoju naszego lotnictwa, a będąc zawsze solidarni i chętni do współpracy dla dobra ogółu i Państwa – zgadzają się w zupełności zz projektem pana Szmagiera, aby ofiarować po 12 złotych od każdego podoficera na challenge przeznaczyć w całości na budowę samolotów. W myśl hasła -Silne lotnictwo nasze, to silna olska – podoficerowie garnizonu Kleck zebrana z okazji obchodu 10-lecia Korpusu Ochrony Pogranicza kwotę około 500 złotych na challenge postanowili również przeznaczyć w całości na nowo budujące się samoloty.
Do tej tak koniecznej współpracy pobudza nas nie tylko głos czytelnika WIARUSA, ale również i to, że państwa ościenne, które mają już silne lotnictwo, nieprzerwanie powiększają swoje eskadry.
Koledzy – podoficerowie apelujemy do Was wszystkich z całej Polski, abyście się nie zastanawiali długo, lecz nie zwlekając przystąpili do czynu!
Przy sposobności prosimy Szanowną Redakcję o podanie numeru konta P.K.O., na które zebraną
już powyżej kwotę prześlemy.
Za podoficerów garnizonu Kleck Kaziewicz, starszy sierżant.
Za gazetą WIARUS nr 9, Warszawa dnia 03.03.1935
reply
Na ręce starosty nieświeskiego A.Winczewskiego nadesłała Halina Horbaczewiczówna z drużyny zuchów w Klecku 15 zł na dozbrojenie armii. Podała gazeta "Kurier Wileński , Nowogródzki, Grodzieński, Suwalski , Poleski i Wołyński" Nr 113, Wilno dnia 25.04.1939r. reply
Groźny pożar miasteczka kresowego Klecka
500 rodzin bez dachu nad głową, Spłonęła synagoga i 200 domów
Warszawa 18. 6. 1937 (A)
Ostatniej nocy, wybuchł wielki pożar w miasteczku Kleck pod Baranowiczami.
Ogień, który powstał w jednej z zagród chłopskich, rozszerzył się z niebywałą gwałtownością i w ciągu godziny całe niemal miasteczko stanęło w płomieniach. Zaalarmowana okoliczna straż ogniowa pospieszyła na ratunek, lecz walka z szalejącym żywiołem była beznadziejna. Około 200 domów spaliło się, 500 rodzin zostało bez dachu nad głową. Większość domów należała do żydów. Między innymi spaliła się także stara bożnica, mikwa i jeszybot
Na miejsce pożaru przybyła specjalna komisja, która bada przyczyny pożaru, gdyż wśród ludności kolportowane są na ten temat najrozmaitsze pogłoski.
Żywa pochodnia
W Klecku obok Nowogródka wydarzył się onegdaj tragiczny wypadek, którego ofiarą padła 13-letnia Lejba Mahler, uczennica szkoły „Tarbut". Klasa, do której uczęszczała, miała urządzić przedstawienie w związku z zakończeniem roku
szkolnego. Mahlerówna w przedstawieniu tym miała wziąć udział. Przed występem swym chciała raz jeszcze przeprasować swój kostium i w tym celu ogrzewała żelazko na maszynce spirytusowej. Nagle maszynka przewróciła się, a dziewczynka stanęła w płomieniach. Z niesamowitym krzykiem wybiegła na ulicę, wołając o ratunek. Przechodnie udzielili jej pierwszej pomocy,
ale po kilku godzinach Mahlerówna zmarła w następstwie silnego poparzenia.
Straszny ten wypadek wywołał wstrząsające wrażenie w całym mieście.
Źródło: Nowy Dziennik Nr. 167a Kraków 18.06.1937r.
Wydanie wieczorne
reply
Z wielkim smutkiem i żalem zawiadamiam,ze dnia 24 grudnia odszedł do Pana człowiek wielkiegoi dzielnego serca, Kresowianin, Sybirak, Andersowiec, działacz polonijny oddany Bogu, Polsce i Kosciołowi- fundator kościoła pod wezwaniem Świetej Trójcy w Klecku, który zbudowany został dzieki jego ofiarnosci i determinacji Ojca Erwina Wieczorka.
Sp pan Wacław Wierzbicki dzieciństwo i wczesną młodosć przezył w Kuchczycach, zesłany na Sybir przeszdł wojenne ściezki z Armią Andersa . walczył m.in pod Monte Cassino.Po wojnie osiedlił się w Chicago, gdzie zmarł. Z ukochana Ziemia Kresową , ze swoja małą ojczzyzna nigdy nie tracił kontaktu. hojnie wspomagał odbudowę również Fary Nowogródzkiej, stypendia dla studentów z Białorusi oraz działalnośc Stowarzyszenia Nieświezan i Przyjaciół 27 Pułku Ułanów im Króla Stefana batorego jak równiez Związku Osadników i innych organizacji kombatanckich. Zegnamy Go z bólem i wiara ,że garsc ziemi kleckiej rzucona w dalekim Chicago otuli Go a Pan przyjmie Go do siebie.
„Życie Nowogródzkie” nr 25 z dnia 22.11.1936r.
Z życia Związku Strzeleckiego w Klecku. W dniu 10 listopada Zarząd Oddziału Związku Strzeleckiego w Klecku urządził w Sali Banku Chrześcijańskiego w Klecku przedstawienie pod tytułem „Wodzowi Narodu w Hołdzie” oraz zabawę taneczną. Przygrywała orkiestra Batalionu KOP. Dochód przeznaczony został na Fundusz Pomocy Bezrobotnym. Należy przy tym zaznaczyć, że ze wszystkich imprez dochodowych na terenie powiatu nieświeskiego, urządzanych przez Związek Strzelecki w dniach 10 i 11 listopada dochód przekazany został na cele Komitetu Pracy Bezrobotnym.
reply
Ìîè äåäóøêà Ñòàíêåâè÷ Ïåòð Êàðëîâè÷ (ïîëÿê), ìîÿ áàáóøêà Ìàðèÿ Ôðàíöåâíà (ïîëüêà)ðîäèëèñü â ìåñòå÷êå Êëåöê, Ñëóöêîãî óåçäà Ìèíñêîé ãóáåðíèè. Íåîáõîäèìî íàéòè èõ ìåòðè÷åñêèå äàííûå è ðîäñòâåííèêîâ.
reply
„Kurier Nowogródzki” nr 40 z dnia 10.02.1937 r. pisał: Nowy burmistrz Klecka 1937 r. W dniu 30 stycznia roku bieżącego w lokalu Zarządu Miejskiego w Klecku odbyło się posiedzenie Rady Miejskiej, poświęcone w pierwszej części uchwaleniu budżetu na rok 1937 — 38 oraz drugiej - wyborom burmistrza.
Jeżeli chodzi o budżet, to chociaż w wydatkach zwyczajnych nie preliminowano sum większych, niż w roku 1936 — 37, jednak dwa działy, szkolnictwo i oświata pozaszkolna oraz zdrowotność i opieka społeczna zostały potraktowane ze specjalną troską o przyszłe kadry zdrowych i uświadomionych obywateli. Skutki tej działalności okażą się dopiero po latach. Gorliwym "ojcom miasta" nie chodzi o natychmiastowy, krótkotrwały efekt, lecz o mocne podstawy, na których opierać się będą przyszłe pokolenia młodzieży. Pokaźne kredyty zapreliminowano na zapoczątkowanie budowy siedmioklasowej szkoły powszechnej i budowę rzeźni.
W globalnej sumie budżet zwyczajny i nadzwyczajny wynosi 65.000 zł . Poza uchwalonymi kredytami z własnych funduszów, Rada Miejska powzięła uchwałę uzyskania pożyczki z funduszu pracy na budowę rzeźni zł. 20.000, szkoły 10.000 zł i T.P.B.S. zł 15.000. O ile odnośne instytucje choć w 50 proc. uwzględnią uchwały Rady, to będzie miało miasto wykończone w roku 1937 dwa bardzo potrzebne i pożyteczne gmachy.
Po uchwaleniu budżetu przystąpiono do wyboru burmistrza, gdyż dotychczasowy pan Jan Kuroczycki z powodu złego stanu zdrowia zrzekł się tej godności i przeszedł na emeryturę. Zgłoszona została jedna kandydatura pana podpułkownika emerytowanego, Chmielewskiego Witolda. Kandydatura ta przeszła jednogłośnie, wykazując u państwa radnych zrozumienie interesów publicznych. Nowy burmistrz pochodzi z powiatu Oszmiańskiego, liczy lat 45, były wojskowy ma dużo odznaczeń bojowych, poczynając od Krzyża Virtuti Militari. Studia ukończył w Wilnie. Żelazna wola, jaką posiada, doświadczenie życiowe rokują, że miasto wiele zyska mając tak poważnego przełożonego. A pracy w Klecku jest bardzo dużo. Zdolna i energiczna jednostka ma do zrobienia wiele, warunki są doskonałe.reply
Kurier Wileński nr 312 z dnia 13 listopada 1937r.
Kleck
1. Doceniając znaczenie należytego rozwoju spółdzielczości oraz podniesienie dobrobytu rolnictwa, przystąpić na członka Powiatowej Spółdzielni Powiatowej spółdzielni rolniczo 0-handlowej w Nieświeżu z udziałem 500 zł.
2. w związku z obchodem w dniu 17 października roku bieżącego 13 – tej Rocznicy powstania Korpusu Ochrony Pogranicza w Klecku i biorąc pod uwagę ciężką i pełną poświęcenia służbę Korpusu Ochrony Pogranicza na straży granicy wschodniej Państwa, która jest i granicą gminy jednocześnie, oraz w uznaniu zasług Korpusu Ochrony Pogranicza w pracy kulturalno – oświatowej na terenie gminy, który zdobył sobie tym samym uznanie i szacunek ludności gminy, Zarząd gminny uchwalił jednogłośnie: dla upamiętnienia tej rocznicy i zadokumentowania i pogłębienia istniejącego pomiędzy ludnością gminy a KOP współżycia, wyasygnować z sum gminnych kwotę 100 zł na kupno radioodbiornika dla strażnicy na terenie gminy kleckiej.reply
„Słowo” nr 80, Warszawa, dnia 13.04.1885r.
Słuck. Od kilku lat istnieje i nader prawidłowo rozwija się w naszym powiecie w miasteczku Klecku Towarzystwo Zaliczkowo Wkładowe. Przed kilku dniami właśnie otrzymaliśmy sprawozdanie z działalności rzeczonej instytucji w roku ubiegłym. Ze sprawozdania tego dowiadujemy się, iż towarzystwo wzrasta stale z rokiem każdym: gdy w pierwszym roku swego istnienia (1882) klecka kasa zaliczkowo – wkładowa liczyła zaledwie 45 członków, a kapitał zakładowy nie przeniósł sumy 1500 rubli srebrnych w następnym zaraz roku to jest w roku 1883, liczba członków wzrosła niemal w dwójnasób (83), kapitał zaś zakładowy osiągnął pokaźną sumę 4.334 rubli srebrnych, a ogólne obroty kasy wyniosły z górą 39 tysięcy rubli.
Przechodząc z kolei do roku ubiegłego, a trzeciego istnienia towarzystwa, z przyjemnością zaznaczamy nowy postęp sympatycznej instytucji, a mianowicie: Członków towarzystwo rzeczone w roku 1884 liczyło 138, z kapitałem zakładowym 7.730 rubli srebrnych; obroty kasy w roku zeszłym wyniosły przeszło 80.700 rubli srebrnych. Dochód brutto w roku sprawozdawczym osiągnął cyfrę 1.745 rubli srebrnych, gdy wydatki nie przekroczyły 1.190 rubli srebrnych, dochodu więc czystego otrzymano 555 rubli srebrnych. Suma wkładów w porównaniu z rokiem 1883 niemal się podwoiła i osiągnęła cyfrę 6.000 rubli srebrnych.
Ogółem 47 osób lokowało swe drobne oszczędności w kasie Kleckiej. Powiększenie się liczby wkładów, jako też ich rozmiarów należy przypisać w części uchwalonym na zeszłorocznym zebraniu podniesienia stopy procentowej z pięciu na sześć procent, co dla okolicznych mieszkańców z klasy uboższej stało się wielką zachętą do lokowania w kasie towarzystwa zaoszczędzonego grosza.
Z przyjemnością też notujemy fakt, iż z liczby 108-u członków, którzy w roku zeszłym zaciągnęli w kasie pożyczki (na ogólną sumę 32.808 rubli srebrnych 50 kopiejek) zaledwie jeden okazał się niewypłacalnym , winien zaś był towarzystwu 50 rubli srebrnych. Na tegorocznym ogólnym zebraniu, na które przybyło 46 członków, prezes towarzystwa ogromną większością głosów został wybrany na nowe trienium. W zarządzie towarzystwa zaszło parę zmian nieznacznych.
reply
„GŁOS” – Tygodnik Literacko Społeczno Polityczny Warszawa, dnia 3 kwietnia (22 marca) 1897 r.
Kleck, powiat Słucki. Proces księdza Jana Jurgiewicza
Wileńskij Wiestnik podaje następujące wiadomości o sprawie proboszcza Kleckiego, Jana Jurgiewicza i o jego osobie. „W tych dniach proboszcz Kleckiej parafii, ksiądz Jan Jurgiewicz, powrócił z Petersburga, dokąd jeździł wysłuchać raportu o swej sprawie, względem oskarżenia o fałszerstwo, na posiedzeniu kryminalno kasacyjnego departamentu rządzącego senatu z mocy swej skargi kasacyjnej na wyrok Mińskiego sądu okręgowego z dnia 7 listopada roku ubiegłego (1896r.) Senat, na posiedzeniu 3 marca, skasował całkowite śledztwo sądowe w sprawie księdza Jurgiewicza i odesłał ją na nowe rozpatrzenie co do istoty do Wileńskiego sądu okręgowego. Proces ten wskutek swej tendencyjności narobił dużo hałasu wśród miejscowego towarzystwa rosyjskiego i prawników i zawiera istotnie wiele ciekawego w szczegółach, warunkach otoczenia, a nawet w przebiegu swym przed sądem przysięgłych, dzięki właśnie charakterystycznej indywidualności podsądnego, który w guberniach wielkorosyjskich nie wyróżniałby się niczym z ogółu obywateli rosyjskich, podczas gdy u nas w kraju Północno Zachodnim skatoliczeni i spolszczeni miejscowi Rusini mający się za Polaków, są zdania, iż ksiądz katolicki nie może i nie powinien być obywatelem rosyjskim i odwrotnie. Ksiądz zaś Jan Jurgiewicz nie tylko uważa się za wiernego poddanego Rosji, lecz także w swej działalności pasterskiej przestrzega święcie słów apostoła Pawła: „ niech każda dusza ulega władzom naczelnym”. Ojciec Jan Jurgiewicz jest szczerym i najgorliwszym pasterzem kościoła rzymsko katolickiego. Po skończeniu nauk w seminarium w roku 1862, ojciec Jurgiewicz został mianowany księdzem w miasteczku Ikaźni powiatu Dziśnieńskiego. Wtedy już młody ksiądz nie sympatyzował z majaczeniami swych politykujących współwyznawców i trzymał się na uboczu. W następnym 1863 roku gienerał gubernator Murawiew przeniósł go na lepsze miejsce, proboszcza kościoła parafialnego w Trokach, dla przykładu innym księżom nagrodził go medalem na pamiątkę 1863 – 1864 r. i przedstawił go do orderu św. Stanisława 3-ciej klasy. Ksiądz Jurgiewicz ze swej strony czynami usprawiedliwił taką ku sobie ufność najwyższej w kraju władzy cesarskiej i jako jeden z pierwszych księży, wraz z kanonikiem Mińskim Sęczykowskim, zgodził się odprawiać nabożeństwo dodatkowe w kościele po rosyjsku. Po roku 70-tym ojciec Jurgiewicz zgodnie ze swym życzeniem został przeniesiony do Klecka”. Przed kilku laty oddał do gimnazjum w Słucku siostrzeńca swego Hieronima Nerońskiego, ponieważ jednak ten był za stary do klasy pierwszej, więc „ksiądz Jurgiewicz w metryce zmniejszył mu o rok jeden lata w porównaniu z rzeczywistym jego wiekiem, zapisanym w księgach metrycznych kościoła Słuckiego”. Nieporozumienia rodzinne pchnęły do denuncjacji bratową księdza Jurgiewicza, za czym poszło śledztwo i proces. „Uratowały księdza Jurgiewicza dwa najwyższe Manifesty z 14 (26) listopada 1894 r. i 14 (26) maja 1896r., po których zastosowaniu ksiądz Jurgiewicz mocą wyroku sądowego skazany został tylko na pozbawienie wszystkich szczególnych i osobistych praw stanu. Lecz, jak powiedziano wyżej, senat rządzący skasował obecnie wyrok sądu okręgowego Mińskiego” i sprawa będzie sądzona ponownie przez sąd w Wilnie.
reply
Kurier Nowogródzki nr 69 z dnia 06.12.1931r.
Z posiedzenia Rady Miejskiej w Klecku.
Ostatnio w Klecku odbyło się posiedzenie Rady Miejskiej, na którym powzięto szereg uchwał o poborze dodatków do podatków państwowych na rzecz miasta Klecka, oraz dokonano zmiany statutowe do podatku samoistnego od przedmiotów zbytku na rok 1932 -1933.
Na tymże posiedzeniu rady miejskiej uchwalono stałe stypendium im. posła Ziemi Nowogródzkiej świętej pamięci Tadeusza Hołówko, ponadto uchwalono rezolucję potępiającą wystąpienie senatora Borh’a w sprawie dostępu Polski do morza.
reply
Wybory nowego wójta gminy kleckiej – (4 grudnia 1931 r.)
Wobec ustąpienia ze stanowiska wójta gminy kleckiej pana Antoniego Łapkowskiego, w bieżącym tygodniu odbyły się wybory nowego wójta gminy kleckiej, którym został wybrany pan Antoni Twarowski mieszkaniec wsi Babajewicze, gminy kleckiej.
W dniu 4 grudnia wybory wójta gminy zostały zatwierdzone przez starostę nieświeskiego.
Zaprzysiężenie nowego wójta gminy kleckiej, odbyło się w sobotę dnia 5 grudnia w urzędzie Starostwa nieświeskiego.
(Kurier Nowogródzki nr 69 z dnia 06.12.1931)
reply
Dziatwa kupuje granatnik dla Korpusu Ochrony Pogranicza (KOP-u). Dziatwa Szkoły Powszechnej w pogranicznym miasteczku Kleck z groszowych ofiar zebrała kwotę 600 złotych. Za pieniądze te dzieci uchwaliły zakupić granatnik dla miejscowego oddziału Korpusu Ochrony Pogranicza (9 Batalion KOP Kleck - dod. ZW). Przekazanie daru na dozbrojenie armii nastąpi w najbliższym czasie, przy udziale rodziców i przedstawicieli władz i zrzeszeń społecznych.
(Kurier Wileński, nr 157, z dnia 10.06.1938 rok) reply
„Ilustrowany Kurier Codzienny” nr 249 z dnia 09.09.1937r.
Biurokracja na pogorzelisku ?
Jak wiadomo, przed paru miesiącami pożar zniszczył prawie połowę pogranicznego miasteczka Klecka, w powiecie nieświeskim. Pogorzelcy w liczbie kilkuset dotąd gnieżdżą się w ocalałych stodołach i prymitywnie skleconych szałasach.
Do odbudowy spalonych domów dotąd nie przystąpiono wskutek braku pozwolenia, albowiem dotąd nie zostały zatwierdzone plany odbudowy (!).reply
"Ilustrowany Kurier Codzienny" Nr 170, z dnia 21.06.1937r. (Pożar Klecka miał miejsce dnia 17.06.1937r.) - Straszny obraz spalonego Klecka. Nasz korespondent wileński (Hr)donosi: Pożar w Klecku jest jedną z największych klęsk żywiołowych ostatnich lat na ziemiach północno - wschodnich. Miasteczko przedstawia straszny, przygnębiający widok. Rynek na wpół spalony, ulice, wzdłuż których sterczą sczerniałe mury i opalone belki i snujące się wśród tych dymiących wciąż jeszcze pogorzelisk sylwetki ludzkie sprawiają ogromnie przygnębiające wrażenie. Kilka tysięcy osób zostało bez dachu nad głową. Władze wojskowe poleciły rozbić namioty, gdzie pogorzelcy tymczasem znaleźli schronienie. Ranionych i poparzonych przewieziono do szpitala w Baranowiczach. reply
Kurier Wileński nr 59 z dnia z 28.02.1939r.
Kleck funduje ciężki karabin maszynowy (c.k.m.). Rada Miejska w Klecku uchwaliła jednogłośnie na jednym z ostatnich posiedzeń zakupienie ciężkiego karabinu maszynowego (c.k.m.)dla armii.
Na posiedzeniu omówiono też sprawę budowy remizy strażackiej i domu ludowego, które zostaną wybudowane po uzyskaniu długoterminowej pożyczki w PZUW. reply
"Kurier Wieleński" nr 41 z dnia 11.02.1937r. przyniósł nastepującą informację:
Nowy burmistrz Klecka. W Klecku powiatu nieswieskiego, rada miejska uchwaliła przed paru dniami budżet i wybrała burmistrza. Wybrano burmistrzem podpułkownika emerytowanego Witolda Chmielewskiego. Dotychczasowy burmistrz jan Kuroczycki zrzekł się godności ze wzgledu na zły stan zdrowia. reply
"Kurier Wileński wraz z Kurierem Wileńsko-Nowogródzkim" Nr 274, z dnia 5 października 1937 r. informował:
Powstał w Klecku komitet uczczenia XIII rocznicy objęcia przez Korpus Ochrony Pogranicza granicy Państwa Polskiego. Komitet wydał odezwę do obywateli miasta Klecka, podkreślając znaczenie KOP, oraz rozpisał listy ofiar na zakup radioodbiorników dla świetlic KOP. W skład komitetu wchodzą wszystkie organizacje społeczne. reply
Na cmentarzu znajduje się grób mojego dziadka Kazimierza Bułata z nagrobkiem w kształcie uciętego pnia drzewa.Może udałoby się komuś odnaleźć, to prosiłbym o informacje na temat miejsca, ewentualne zdjęcia mile widziane. bulat.catering@wp.pl serdecznie pozdrawiam Józef Bułat syn Józefa
Wybory do Rady Miejskiej w Klecku przeprowadzono 3 lipca 1927 r.
Wybrano na Burmistrza (powtórnie) Leona Bernowicza - profesora z poznania, który posiadał swój majątek w Zybkach koło Klecka.
Wybrano również 24 Radnych:
- 3 Polaków: I. Sławińskiego – kierownik banku, Mariana Muszkat – lekarz, J. Czubińskiego organistę;
- 1 Tatara – Chali Jakubowskiego, rolnika, byłego urzędnika;
- 4 Białorusinów – Ryhora (Grzegorza) Jakubionka, dyrektor Gimnazjum Białoruskiego w Klecku i 3 drobnych rolników;
- 16 Żydów – Długacza, lekarz, 8 kupców, 4 rzemieślników, 2 przemysłowców i 1 fotograf.
Informowało o tym „Życie Nowogródzkie” nr 11 z lipca 1927 r. (S.Karlik)
Trzy lata później wybory mimo przewidzianego terminu nie odbyły się. Ludność miasta po rozmowie z przedstawicielami partii politycznych utworzyła jedną listę wyborczą. W skład Rady Miasta Klecka wszedł Tatar Adam Aleksandrowicz - rolnik. reply
Polacy na Białorusi - proszę o pomoc.
Na cmentarzu w Klecku są groby moich dziadków Jana i Felicji Dominikowskich którzy zmarli w marcu 1959 roku. Nigdy nie poznałam moich dziadków ale byłam przy ich grobie na cmentarzu w Klecku.
Może ktoś z mieszkańców pomoże w moim imieniu i odszuka groby i stwierdzi w jakim są stanie. Bardzo chętnie nawiążę kontakt na adres krystynaboczarska@interia.pl pozdrawiamreply
Wołocznik – nazwisko rodowe
Od czasów starożytnych, odnoszenie sie z szacunkiem do swojego nazwisko jest oznaką dobrego tonu: znajomość historii rodziny wskazuje na szlachetność człowieka i jest oznaką szacunku dla pamięci o przodkach.
Tak więc przedstawiciel należący do rodu Wołocznik może być dumny ze swojego nazwiska jako cennego źródło historii rodziny: przekazywanego z pokolenia na pokolenie, nazwisko do dziś przechowuje pamięć o pochodzeniu człowieka.
Nazwisko Wołocznik jest charakterystyczne pomnikiem kultury słowiańskiej. Ono wywodzi swój początek z osobistego przydomku – specjalnej nazwy, która podkreśla indywidualność przodka. Nazwy tego typu są szeroko reprezentowane w Onomastyce wschodnich, zachodnich i południowych Słowian.
Przezwisko - ciekawe zjawisko językowo-kulturalne, które występuje u wszystkich narodów świata. Według niektórych informacji przezwiska – przydomki były historycznie pierwszym rodzajem osobistego nazewnictwa, na które popyt nie został wyeliminowany, nawet wraz z pojawieniem się indywidualnych imion osób. Imiona często się powtarzały, a zatem nie zawsze były łatwe do identyfikacji człowieka.
Przydomki tym samym z większą precyzją pozwalały oddzielić od wspólnoty ludzi, konkretną osobę, wskazując na niektóre z jego znaków rozpoznawczym: cechy wyglądu, charakteru, zachowania, zawodu lub rodzaju zajęcia, narodowości czy miejsca, z którego pochodził człowiek.
Nazwisko Wołocznik utworzone jest z tego samego przydomku. Według jednej wersji, jest to związane ze słowem "wołoczok" ("wołok"), które oznacza małą sieć do połowu ryb w płytkich miejscach, a także liny, za pomocą których ciągnie się stosy siana lub kłody drewniane z jednego miejsca do drugiego. Ponadto, w dawnych czasach „Wołoczko” nazywano miejsce najbliższego styku dwóch żeglownych rzek, gdzie statkami przewożono ludzi i towary z jednej do drugiej.
Naukowo przydomek Wołocznik odnosi się do tak zwanych "profesjonalnych" nazw, wskazujących na rodzaj działalności człowieka. Dlatego, założyciel rodu Wołocznik może być rybakiem, pracownikiem na morskim statku, może wykonywać sieci lub specjalne liny.
Mniej prawdopodobne, że przydomek pochodzi z dialektu od słowa „Wołoczaj” - "ten który włóczy się" . Jest prawdopodobne, że ten przydomek nadano człowiekowi powolnemu, niecierpliwemu.
Już w XV-XVI wieku rozpoczyna się proces przekazywania z pokolenia na pokolenie, pierwszych nazwisk, w których podkreślono, przynależność osoby do danej rodziny. Ono na przykład wskazywało na nazwisko głowy rodziny. W rezultacie przydomek przypisany do człowieka utrwalał się u jego dzieci i domowników, uformował się z różnymi przyrostkami.
W formowaniu słowiańskich nazwisk używano różnych formantów: przyrostków przynależnych (-ow/-ew,-in, -skij/-ckij), przyrostki zdrobnieniowe(-onok/-enok, enko,-ko,-ec,-ek, -uk, -czik, -enja), przyrostk ojcowskie (-owicz/-ewicz,-icz), i inne. Czasem nazwisko głową rodziny przekazywane potomstwu w niezmienionej formie.
Więcej informacji na temat przedstawicielach rodziny Wołocznik znajduje się w różnych dokumentach archiwalnych. Tak więc, w archiwach Towarzystwa białoruskiego "Memorial", figuruje Polka Wołocznik Irena córka Aleksandra., urodzona w 1921 roku w Klecku, rejon Baranowicze.
A w Księdze Pamięci regionie Tomsk wymieniono Białorusina Wołocznik Pantelejmon syna Włodzimierza, urodzonego w 1906 w polskim mieście Kleck.
Oczywiście, nazwisko Wołocznik stanowi niezwykły pomnik kultury słowiańskiej. Jednak proces tworzenia każdego osobnego nazwiska mógł być długotrwały i nie zawsze miał związek z tylko jedna miejscowością, dlatego na koniec mówimy o upływie czasu i miejscu pochodzenia rodziny Wołocznik może opierać się jedynie na poważnych badaniach genealogicznych.
reply
Jeszcze trochę o prześladowaniach rodziny Wołocznik przez Niemców. Nie znam dokładnie życia w Klecku pod okupacją niemiecką nawet data wkroczenia Niemców do Klecka jest różnie podawana od 25 do 27/07.1941r. Wiem, że mój wujek Jan Wołocznik ur. 1921 został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec, do Lipska gdzie pracował w fabryce samolotów Messerschmit. Przeżył wojnę i doczekał się wyzwolenia przez Anglików, wyjechał do Anglii do Glasgow i pracował w kopalni. Do Polski wrócił w latach 1950 polskim statkiem pasażerskim "Stefan Batory". Z rodziny Włodzimierza Wołocznik syna Andrzeja, który zmarł w Klecku w 1937r. dwóch jego dzieci Wacławę i Józefa Wołocznik zamordowali hitlerowcy w Obozie Śmierci w Kołdyczewie koło Baranowicz w ostatnich dniach czerwca 1944r podczas likwidacji obozu.reply
W naszej rodzinie nie było szlachciców, ale to nie przeszkadzało, aby nie żeniono się z pannami pochodzącymi ze zubożałych polskich rodzin szlacheckich tzw. szlachty zaściankowej. Mój pradziadek Józef ożenił sie z Michaliną Kuroczycką (Kuroczyccy herbu Samson), a dziadek Włodzimierz ożenił się z Marią Żmijewską (Żmijewscy herbu Ślepowron). Myślę,że to te dzielne kobiety przyciągnęły Wołoczników do wiary katolickiej. reply
W wykazie osób represjonowanych za czasów stalinowskich znajduje się nazwisko Wołocznik Pantalejmon ur. 1904r w Klecku, wyrokiem trójko OSO skazany w 1937r. na karę śmierci za działalność szpiegowską na rzecz Polskiej Organizacji Wojskowej. Nie wiem z których Wołoczników ten Pantalejmon, prawdopodobnie Andrzej Wołocznik miał brata Antoniego?! Może to z tej gałęzi Wołoczników. W przekazach rodzinnych nic nie mówiło się o innej rodzinie Wołoczników może byli skłóceni? Mógł powstać konflikt na tle wiary. Moja rodzina była katolicka, a wiem, ze część rodziny Wołocznik była prawosławna. Brat mojego dziadka Aleksander prawdopodobnie był prawosławny. reply
Mój dziadek Włodzimierz Wołocznik brał udział w I wojnie światowej jako żołnierz 10 Imperatorskiej Rosyjskiej Armii cara Mikołaja II, w 1916 pod Grodnem dostał się do niewoli niemieckiej wraz ze 100 tys. żołnierzy zaboru rosyjskiego (w tym wielu Polaków, Białorusinów). Spędził w niewoli niemieckiej 3 lata pracując jako górnik w kopalni na Śląsku wówczas niemieckim. W 1919 r. wrócił do Klecka, do wioski Zubki tam do 1930r. był zarządcą w majątku Pani Bernowiczowej. W 1930r. urodził się mój ojciec Jerzy i cała rodzina przeniosła się do Klecka na ul.Zawalną. Mój dziadek był manszardem, chodził po domach i zbierał zamówienia na obrazy. W związku z tym, że okolice Klecka były bardzo biedne często podróżował daleko od Klecka. Rodzinnym zawodem było szewstwo w Polskiej księdze zawodów z 1929r. figuruje nazwisko Wołocznik W. - szewc w Klecku. reply
Historycznie biorąc rodzina Wołocznik - nazwisko pochodzi od włóka -dawna jednostka powierzchni którą można było zaorać (włóczyc) przez cały dzień. W słowniku rosyjskim wyrazów mało znanych nazwisko Wołocznik - wywodzi się od "ziemliomir" mierzący ziemię dziś powiedzielibyśmy geodeta, mierniczy. W przekazach rodzinnych protoplastą rodziny był żołnierz (rycerz) na służbie księcia Radziwiłła Andrzej (Andriej), który otrzymał dużo włók za zasługi wojenne. Poszukując różne archiwa i stare książki nie natrafiłem na nazwisko Wołocznik w powiązaniu z Radziwiłłem. Brak jest dowodów nadania szlachectwa. Prawdopodobnie Andrzej otrzymał dużo włók, ale do pomierzenia, być może brał udział w reformie włócznej królowej Bony na nowogródczyźnie w początkach XVI w. W słowniku nazwisk polskich "Wołocznik" - podkreślane jest brzmienie ukraińskie nazwiska. O przodkach z Ukrainy o tym nazwisku nic nie wiem. Jeżeli ktoś ma jakąś wiedzę na ten temat chętnie podejmę korespondencję. reply
Rodzina Wołocznik mieszkała do 1945 r. w Klecku na ul. Zawalnej 62, po pożarze Getta Żydowskiego 21/22/07/1942 Dom się spalił i przenieśli się na ul. Zaułek Słoneczny 8reply
