Chernevo - village in Łahojsk district Minsk region of the Republic of Belarus.
There are the following data for this settlement on the Radzima.net website:
geographical coordinates and location of village Chernevo on the detailed map of the beginning of the XXth century and modern maps, as well as on satellite images from the Google Maps;
- administrative-territorial belonging in the Russian Empire (1900th), in the BSSR (1924-1926), in the Republic of Belarus (2017);
- name of the Catholic parish to which belonged village Chernevo at the beginning of the XXth century
- what years the Metric books about the born, married and dead of this parish have survived;
- address of the Archive in which the metric books are stored;
- the name of the owner and the name of the landed property to which the area belonged in the middle of the XIX century
This information is available for registered users with a Premium plan.
Add the message
Messages:
ТАТАРЫ ЧАРНЯЎСКІЯ
Людзей цікавяць, як у татар Лагойшчыны з'явілася прозвішча Чарняўскія.
Паспрабуем заглянуць у далёкае мінулае і разабрацца з гэтым пытаннем.
Цікава, але татары атрымалі сваё прозвішча Чарняўскія не ад назвы рода, а ад назвы мясцовасці, дзе іх пасялілі, а гэта мясцовасць незвычайная.
Але пачнем з таго, што татар Лагойшчыны мы раздзелім умоўна на тры групы.
1. Пушчанскія татары - татары, якіх пасялілі ў вялікай пушчы, уздоўж дарогі, якая ішла са старажытнага Лагожска да Плешчаніц.
2. Запушчанскія татары - татары, якіх пасялілі ў вялікай варонцы, якая цягнецца больш як на 15 кіламетраў.
3. Загор'еўскія татары - татары, якіх пасялілі за валам варонкі, а гэта селы: Загор'е, Сялец, Гарадзішча, Заельнікі.
На Лагойшчыне, якая лічылася вотчыннымі землямі вялікіх князёў, татары Тахтамыша як бы "асядлалі" ўсе асноўныя дарогі, якія ішлі цераз гэту мясцовасць. Патрэбна памятаць, што тут праходзіў і гандлёвы шлях з балтыйскага басейна ў чарнаморскі. У тыя часы гэтыя вялікія варонкі былі мелкаводнымі азёрамі, гэта намнога пазней яны ператварыліся ў балоты.
Калі ўявіць, што мы плывём па рацэ Дзьвіноса, потым пераходзім у раку Грамніца, то мы апынемся ў мелкаводным возеры, дыяметр якога каля 10 кіламетраў, якое знаходзіцца на месцы меншай варонкі. По ім мы ідзём да пасялення Старое Чэрнева. Тут ёсць затока, дзе лодкі можна аставіць на нейкі час, не баючыся буры.
Цераз перашыек паміж варонкамі праходзіў так званы "Шлях Чарняцоў". Калісьці жрацы друіды хадзілі ў асноўным у чорным адзенні, таму такая назва. Пазней і прыхільнікі багіні Цёці ім карысталіся. Напэўна ў яе гонар і невялікую раку Чарніца (Чэрнеўка) назвалі. Таму што багіню ведаюць і пад такімі імёнамі, як Чарніца, Мамо, Макаш.
Рака Чарніца праходзіць каля Краснага Бора (Ідалінскі Лес) і ўпадае ў раку Айна (Гайна). Красны Бор быў культавыы комплексам яшчэ ў часы Вялікага Гіцура, а гэта недзе будзе чацьвертае стагоддзе, калі нашы землі ўваходзілі ў склад імперыі готаў.
Так што, калі перацягнуць лодку цераз перашыек па "Шляху Чарняцоў", то мы апынемся ў рацэ Чарніца. а па ёй пападаем у Айну (Гайну) і далей ідзём на поўдзень.
Дык вось Вялікі князь Вітаўт папрасіў татарскага князя Туган-бея, каб той падабраў групу татар, якія будуць ахоўваць гэты "Шлях Чарняцоў", гэту перавалку з аднаго воднага басейна ў другі. Праўда акрамя ўсяго гэтага татары павінны былі ўмець рамантаваць лодкі, а калі спатрэбіцца, то і зрабіць новую. Зразумела, што для кумыкаў праблем з лодкамі не было, яны на сваёй радзіме значную частку ежы здабывалі ў водах Касьпія.
Так што як паўстала пытанне, каб увесці ў зварот прозвішчы, то і з'явілася прозвішча Чарняўскія ад назвы пасялення - Чэрнева.
Вось так я бачу ўзнікненне прозвішча - Чарняўскія.
reply
